τα ΠΟ

Η ζωή μου είναι άδειο ποτήρι και χρειάζομαι με όνειρα να το γεμίσω..τα όνειρα εκείνα που θα με κάνουν να σκεφτώ..
Το άδειο ποτήρι βαθαίνει την πληγή μου και ίσως να χρειαστεί να σταματήσω το παιχνίδι πρόωρα,ένα σχέδιο ακολουθώ που οι κανόνες γράφονται στη πορεία αυτού από τα λάθη.
Έχω πάψει εδώ και μέρες να ασχολούμαι με καίριες μάζες από 'δω και στο εξής πρόσωπα χωρίς πρόσωπα θέλω να βλέπω με απομακρυσμένη την έπαρση του προσωπικού ιδεώδες ψάχνω το ρευστό αυτό γλυκό πλάσμα που μου δίνει πνοή τα βράδια και έτσι περνάει η ευεξία από το ποτήρι στις φλέβες μου και τα προβλήματα τα αφήνω να πνίγονται ένα-ένα με μεγάλη ευκολία.
Δεκτό λοιπόν κάθε κέρασμα σου μόνο πριν το ξεχειλίσεις, θυμήσου "Η ταπείνωση προηγείται της δόξας".(κάτι που έχω μάθει πλέον πολύ καλά )

Tout dire

Το παν είναι να ειπωθούν όλα, και μου λείπουν οι λέξεις
Και μου λείπει ο καιρός, και μου λείπει το θάρρος
Ονειρεύομαι ξετυλίγω στην τύχη τις εικόνες μου
Εχω άσχημα ζήσει, κι έχω μάθει άσχημα να μιλώ καθαρά.


Να ειπωθούν όλα για τους βράχους, τη λεωφόρο και τα λιθόστρωτα
Τους δρόμους και τους διαβάτες τους τα λιβάδια και τους βοσκούς
Το χνούδι της άνοιξης και τη σκουριά του χειμώνα
Το κρύο και τη θέρμη συνθέτοντας ένα και μόνο καρπό


Θέλω να δείξω το πλήθος και κάθε άνθρωπο χώρια
Μαζί μ΄ ό,τι τον ζωντανεύει και ό,τι τον απελπίζει
Και κάτω από τις ανθρώπινες εποχές κάθε τι που φωτίζει
Την ελπίδα του και το αίμα του την ιστορία του και τη λύπη του


Θέλω να δείξω το τεράστιο πλήθος διαιρεμένο
Το πλήθος διαμοιρασμένο όπως σε κοιμητήριο 
Και το πλήθος πιο δυνατό απ΄ τη σκιά του την ακάθαρτη
Έχοντας γκρεμίσει τους τοίχους του έχοντας νικήσει τ΄ αφεντικά του


Την οικογένεια των χεριών, την οικογένεια των φύλλων
Και το περιπλανώμενο ζώο χωρίς προσωπικότητα
Τον ποταμό και τη δροσιά γονιμοποιά και εύφορα 
Τη δικαιοσύνη όρθια την εξουσία καλά φυτεμένη


Πωλ Ελυάρ(1951)

θάλαμος 3

Υπόβαλες ταξίδι στο άγνωστο και πέταξες..τυχοδιώκτης όσο σε γνώριζα με αίσθημα φυγής.
Ακόμα μια διαγραφή και το τσιγάρο τελείωσε, δεν κατηγόρησα ποτέ εγώ συνήθειες μέχρι το τέλος ..την λέξη προδοσία ποτέ δεν την ακούμπησες ,τα μάτια μας μίλαγαν πιο δυνατά από την φωνή και δυο τρεις λέξεις μας συνόδεψαν στην έξοδο έτσι τυπικά για τον αποχαιρετισμό..χάραξες έναν εύκολο δρόμο μέσα στον πιο άλυτο λαβύρινθο...συμφωνήσαμε κάτι πιο πριν μα δεν με περίμενες πάτησες το γκάζι, αδύνατον να φτάσω...μου είπες δεν πειράζει με φωνή που τραύλιζε σχεδόν και ένιωσα ένα βλέμμα από πίσω μου να τρέχει καθώς έκλεινα την πόρτα μ' ένα χαμόγελο τεράστιο που έκρυβε ολες τις ανισυχίες μου.
Οπου και να σε εγώ θυμάμαι !
http://www.youtube.com/watch?v=394RbPYpFzE
http://www.youtube.com/watch?v=DPL_SV3n7IU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=yUTi4ngjhSg&feature=related

Knocking on my door, and you’re calling out my name
But you won’t come in until I let you
To my paper house

Standing on my lawn, with the scissors in your hands
You could cut in where you like
To my paper house

The rain is falling now and soaking through these walls
And I can see the sun outside
Of my paper house


I can see the sun outside
You can come in where you like

Super Thesaurus

Εκείνες τις μέρες που πίσω τους άφησαν ένα κομμάτι μου, σκούριασαν όπως το τιμόνι αυτού του θησαυρού δεν θα μιλήσω καν για απλό ποδήλατο.. όμως έφυγα,δεν είναι δυνατόν να ξεχάσεις αυτές τις βόλτες αυτά τα χαμόγελα και τις ώρες που έμοιαζαν ατελίωτες ,ήταν ένα καλοπροαίρετο χάρισμα και εκεί που δεν βλέπει κανείς το νόημα και την αξία του εγώ το προστάτευσα;έτσι για τις μέρες εκείνες που θα βρουν πάλι αυτή τη χαμένη ανάσα και θα μετράνε τα χρόνια αντίστοφα...
εικοσιένα
είκοσι
δεκαεννιά 
δεκαοχτώ
δεκαεφτά 
δεκαέξι
δεκαπέντε
δεκατέσσερα
δεκατρία
δώδεκα
έντεκα
δέκα
εννιά
οχτώ
εφτά
έξι
πέντε
τέσσερα
τρία
δύο
ένα
.
Τέλος πάντων. Αυτό δεν είναι αυτό που ήθελα να γράψω ίσως να 'ναι και προτιμότερο να περπατήσεις με μια στάση σε μια καφετέρια στο δρόμο ατενίζοντας το μέλλον για μένα είναι.. Ακριβώς το ίδιο.

Mass Manipulation

Το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας είναι σε απόλυτη υπνωτική έκσταση από όπου και αν τεθεί σε απαρχής μέχρι τέλους από τη συνεχή επανάληψη μιας ψεύτικης πραγματικότητας και όταν ξυπνήσουμε από αυτό τότε δεν θα είναι υποταγμένη.(David Icke)

http://motherboard.vice.com/2010/6/30/a-pacemaker-for-your-brain-or-how-they-will-control-us

http://www.justsomelyrics.com/1245223/Moving-Mountains-8105-Lyrics

είμαστε εμείς ή μήπως είμαστε μία περιοχή του εγκεφάλου μας που επεξεργάζετε μόνο εικόνες...για να κάτσεις να αναρωτηθείς πρέπει να κοιτάξεις πολύ πιο πίσω από μια απλή αντανάκλαση..μια μεγάλη ιστορία που φαίνεται να πραγματοποιεί κάθε μας επιθυμία να γίνουμε μια ακόμα εικόνα που θα βρίσκει οπτική επαλήθευση σε κάποιο τρίτο άτομο μέσα απο την οπτικοποίηση και τις εμπειρίες του...δεν έχει καμία απολύτως σημασία αυτό. Η πραγματικότητα του κόσμου μας είναι μια μετατόπιση, εξελίσσεται, ένα δυναμικό πεδίο ενέργειας ,την πραγματική αντανάκλαση της αύρας μας θα την δούμε μόνο μέσα στα άτομα εκείνα που την έχουν καλλιεργήσει.

Reminiscence.

and 353 other people added this photo to their favorites.