piatok 20. mája 2011


''Τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο θλιβερό από το να δείς χιλιάδες πράγματα για πρώτη και τελευταία φορά.Το ταξίδι είναι να γεννιέσαι και να πεθαίνεις κάθε λεπτό για αυτό ... Όλα τα στοιχεία της ζωής αιωρούνται συνεχώς μακριά στον ουρανό από εμάς.Με το σκοτάδι και την σαφήνεια, διαπλέκονται το όραμα και η έκλειψη.Κοιτάζουμε και επιταχύνουμε,προσεγγίζωντας τα χέρια μας για να πιάσουμε κάτι ... κάθε τι που συμβαίνει ακόμα μια στροφή στο δρόμο ... και ξαφνικά έχουμε γεράσει.Έχουμε μια αίσθηση του σοκ και το σκοτάδι συγκέντρωνετε γύρω μας, μπροστά υπάρχει μια μαύρη πόρτα.Η ζωή που έφερε εμάς είναι ένα άλογο, και ένας ξένος που περιμένει κρυμένος στις σκιές για να αποζεύξει τον ίππο ».

Žiadne komentáre:

Zverejnenie komentára