Όλα όσα σκεφτόμουν βρήκαν την αφορμή πού έψαχναν να ελευθερωθούν. Υποχρεώσεις που μ' ανάγκασαν να σταματήσω,πολλές αμφιβολίες στην μέση και μια ένοχη συνείδηση.Παρ'ολα αυτά δεν τα κατάφεραν να με διαλύσουν όσο αλώνιζα εκεί έξω και υπάκουα μόνο στην κριτική των κτηρίων.
Αυτό είναι που μας σημάδεψε όσο οι έμποροι προσπαθούν να φτάσουν τους στόχους τους,ο χαμένος ορισμός του ονείρου και της φαντασίωσης.
"δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο σ΄ αυτό τον κόσμο απο το λίγο και τίποτα πιo όμορφο απο το απαρατήρητο'' .
Žiadne komentáre:
Zverejnenie komentára