the socially dysfunctional

Η Οικουμενική Θυσία ξεκίνησε, ως ένα θεωρητικό μοντέλο ελέγχου του πληθυσμού και εργάστηκε πάνω από 2.500 χρόνια για να δημιουργήσει ένα πραγματικό ΗνωμένοΠολίτευμαΑρπαγής(ΗΠΑ) βασισμένο στα ομηρικά λόγια τους γεμάτα εννοιολογική μούχλα.Ο λαός γίνεται υπάκουος σαν τα ζώα μέσα σε κλουβιά που δεν μπορούν να απελευθερωθούν από τα δεσμά τους όπως συμβαίνει παρόμοια με τη συνεχώς αυξανόμενη κατασταλτική κυβέρνηση.Η ανώτερη δύναμη που ψάχνουμε βρίσκετε παντού γύρω μας και μέσα στον καθένα,είναι κρυμμένα κλειδιά που θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε τον άλλο τον ηρωικό εαυτό μας πάντα σε πνευματική αξία μιλώντας... είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος να απομακρύνουμε την ανοχή και να σταματήσουμε να πορευόμαστε με ψεύτικες ελπίδες ότι κάποια μέρα τα πράγματα θα φτιάξουν αυτόματα, ίσως ναι όταν θα ΄ναι ήδη πολύ αργά με παγκόσμια ολοκαυτώματα...

Η Μεγάλη Σκιά

▼
Και όταν όλος ο κόσμος πήγαινε
και μείναμε οι δύο μεταξύ κενών 
γυαλιά και βρώμικα τασάκια,
     
και γνωρίζετε πόσο όμορφο θα ήταν
να υπάρχει ως ένα τέλμα
μόνο μαζί στην άκρη της νύχτας,
και διήρκεσε , ήταν περισσότερο από τον χρόνο,
     
ότι δεν επρόκειτο
επειδή μοιραστήκαμε το ίδιο μαξιλάρι
και την ίδια ζεστασιά
απευθύνει εκ νέου έκκληση
να αφυπνιστεί η νέα ημέρα,
γελώντας μαζί...
http://www.flickr.com/photos/aela/6362715627/in/photostream

http://lyrics.wikia.com/FGFC820:Democracy

Take our time
Hold the line
Is it important
Such a mess
Tenderness
This is my secret

I'm so glad
You go mad
We're on the cover
You won't dare
Just entertainment

You say yes
You say no
Remain indifferent
I'm so scared
Unprepared
It makes no difference

I'm so glad
You go mad
Is it important?
That's enough
Leave the time
And watch the future

όσοι βρέθηκαν να έχουν σύντροφο

Το διαμέρισμα που φτιάξαμε από εσπερίδες κάνει το σκηνικό να κσεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα οι λιγοστές και εντυπωσιακές χαρές της φύσης που μου χάρισες μοιάζαν ιδανική απόλαυση του χρόνου και του σύμπαντος μια αρμονία που κάνει κάθε ποικιλία μοναδική ,όραση ακοή και μια πρόκλιση να την καλλιεργώ είναι αυτό που με κρατά και το ερώτημα η εδώ η εκεί παραμένει σαν μια μαύρη τρύπα γιατί στα σκοτάδια παραμένεις μόνο σαν φωνή που αόρατη δεν έμεινε ποτέ, μην φοβάσαι". Έχουμε ήδη στο μονοπάτι τη σύντροφο από τότε. "